«سیاست ارضاء» یعنی چه؟

 

به گزارش تابناک به نقل از عصر ایران - "سیاست ارضاء" یا "باج‌دهی" (Appeasement) یعنی گذشتن از پاره‌ای حقوق، برای تسکین دشمن یا جلوگیری از وقوع جنگ.

البته واژۀ Appeasement به معنای دلجویی یا تسکین است ولی در ادبیات سیاسی دلالت دارد بر باج‌دهی یا سیاست ارضاء و یا کوتاه آمدن برای فرونشاندنِ زیاده‌خواهیِ دشمن.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این واژه یا اصطلاح سیاسی، ریشه در کوتاه آمدن بریتانیا و فرانسه در برابر هیتلر، قبل از وقوع جنگ جهانی دوم دارد.

 

دولت‌های بریتانیا و فرانسه به هیتلر اجازه دادند تا چیزی را که می‌خواهد، بدست آورد به این امید که چیز بیشتری نخواهد. ناظران و مطبوعات سیاسی، این سیاست را "سیاست ارضاء" نامیدند.

آدولف هیتلر در پی آن بود که سرزمین سودت را که ناحیۀ آلمانی‌زبان چکسلواکی بود، به خاک آلمان ملحق سازد. شوروی هم مثل بریتانیا و فرانسه مخالف این خواستۀ هیتلر بود و به چکسلواکی پیشنهاد کمک داد؛ ولی طبق عهدنامۀ کمک دوجانبۀ شوروی با فرانسه و چکسلواکی، لازم بود که فرانسه نیز چنین پیشنهادی به چکسلواکی بدهد.

اما فرانسه به جای این کار، نظر مصلحت‌اندیشانۀ دولت بریتانیا را پذیرفت؛ با اینکه دولتمردان فرانسوی و بریتانیایی قلبا راضی نبودند هیتلر در خاک اروپا زیاده‌خواهی کند.

با این حال به موجب قرارداد مونیخ، کشورهای بریتانیا، فرانسه، آلمان و ایتالیا، دولت چکسلواکی را مجبور کردند که سرزمین سودت را تسلیم نازی‌ها کند، بلکه هیتلر چیز بیشتری نخواهد.

این سیاست مورد مخالفت وینستون چرچیل بود ولی او در آن زمان نخست‌وزیر بریتانیا نبود. چرچیل مدت‌ها پیش از جنگ جهانی دوم دربارۀ زیاده‌خواهیِ پایان‌ناپذیر هیتلر به سران کشورهای اروپایی و بویژه به دولتمردان بریتانیایی هشدار داده بود.

 

قرارداد مونیخ در سپتامبر 1938 منعقد شد و چرچیل در ماه مه 1940 به قدرت رسید و به "سیاست ارضاء" دولت بریتانیا در قبال آلمان خاتمه داد.

تجربه نشان داده است که "سیاست ارضاء" نهایتا بی‌فایده است و حداکثر می‌تواند آغاز جنگ را به تاخیر بیندازد. چنین سیاستی از سوی باراک اوباما در قبال زیاده‌خواهی پوتین نیز اعمال شد.

در سال 2014 که نیروهای نظامی روسیه خاک کریمه را اشغال کردند، دولت اوباما واکنش درخوری نسبت به اشغال کریمه نشان نداد. در واقع آمریکا و سایر کشورهای غربی امیدوار بودند که توسعه‌طلبی ارضی پوتین، با اشغال کریمه خاتمه یابد ولی حملۀ ارتش روسیه به اوکراین در اوایل سال 2022، ثابت کرد که باج‌دهی به دولت روسیه در سال 2014 سیاست اشتباهی بوده.

همین الان هم روسیه حاضر است در ازای تصاحب مناطق شرقی اوکراین به جنگ با این کشور خاتمه دهد. اگر دولت اوکراین و کشورهای غربی به این خواستۀ روسیه تن دهند تا روس‌ها چیز بیشتری نخواهند، دقیقا به "سیاست ارضاء" روی آورده‌اند.

در میانۀ دهۀ 1320 خورشیدی نیز، وقتی که احمد قوام نخست‌وزیر ایران در دیدار با استالین، به وی قول داد که امتیاز استخراج نفت شمال ایران را به شوروی واگذار خواهد کرد، در واقع "سیاست ارضاء" را در پیش گرفته بود.

 

 

در واقع قوام این خواستۀ استالین را پذیرفت تا استالین چیز بیشتری نخواهد. یعنی بخشی از خاک ایران را با استفاده از فرقۀ دموکرات آذربایجان، تجزیه نکند.  

البته قوام "سیاست ارضاء" را برای فریفتن استالین در پیش گرفته بود و پس از خروج ارتش شوروی از خاک آذربایجان ایران، به نمایندگان مجلس گفت، قولی که من به استالین داده‌ام، تعهدی برای شما ایجاد نمی‌کند. در نتیجه، مجلس ایران نیز به واگذاری امتیاز استخراج نفت شمال ایران به دولت شوروی، مخالفت کرد.  

منبع: تابناک

کلیدواژه: مناجات شعبانیه عید نوروز امیر قلعه نویی دعای سال تحویل عادی سازی روابط ایران و عربستان احمد قوام انگلیس چرچیل مناجات شعبانیه عید نوروز امیر قلعه نویی دعای سال تحویل عادی سازی روابط ایران و عربستان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۶۲۶۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جنجال علیه اخذ مالیات از دلالان دانه‌درشت آن هم با پول بیت‌المال

مخالفت برخی نشریات زنجیره‌ای با اخذ مالیات از سوداگران و دلالان دانه‌درشتی که به تولید ضربه می‌زنند، در حالی است که این نشریات از اجرای قوانین مشابه و به مراتب سختگیرانه‌تر در غرب خبر دارند.

به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: کارتل رسانه‌ای «دنیای اقتصاد»، خود را مجموعه رسانه‌ای خصوصی جا می‌زند و ضمناً حامی نظام اقتصادی غرب با سازوکارهای مشخص است. ضمناً هرجا پایش بیفتد، مخالف سیاست‌های کلی نظام و منطبق با مواضع ضدایرانی غرب موضع می‌گیرد.

اخذ مالیات بازدارنده از سوداگری‌های کاذب برای ممانعت از دلالی‌های ضد تولید، به عنوان یک سیاست اصلاحگرانه، سیاست ثابت اقتصادی در بسیاری از نظام‌های سیاسی به ویژه در غرب شناخته می‌شود.

اما نشریه غربگرا، تصویب قانون مالیات بر عایدی سرمایه را که هدف اصلی‌اش مهار سوداگری‌های دانه‌درشت و مخرب است، «خراج»! وانمود کرده و می‌نویسد: «مالیات‌ستانی تهاجمی چه بر سر طبقه متوسط بخش خصوصی می‌آورد؟ سیاست‌های اقتصادی، دو طبقه متوسط خلق کرده؛ «طبقه متوسط خودی» و «طبقه متوسط غیرخودی». در حالی که خودی‌ها از حمایت اقتصادی بیشتری برخوردارند، غیرخودی‌ها با فشار اقتصادی زیادی مواجه شده‌اند. در چنین شرایطی دولت با تعریف ابزارهای مالیاتی جدید، فشار بر این طبقه را مضاعف کرده است. مالیات بر عایدی سرمایه چه اهدافی را دنبال می‌کند؟».

خودی و غیرخودی؟ جالب است بدانید که «دنیای اقتصاد» و نشریات تابعه‌اش دائماً، از شرکت‌های مختلف عمومی و دولتی، آگهی‌های چند ده میلیارد تومانی (سالانه چندهزار میلیارد تومان) دریافت می‌کنند! حکایت شترمرغ است که هم می‌خواست از مزایای هردوانه بودن بهره‌مند باشد و در عین حال، نه مثل مرغ بپرد و نه مانند شتر بار ببرد! کجای دنیا به نشریات معارض از این دست، آگهی‌های هنگفت می‌دهند تا علیه سیاست‌های اصلاحی عمومی شانتاژ کنند؟!

فقط در شماره دیروز دنیای اقتصاد، ده‌ها آگهی تبلیغاتی از شرکت مخابرات ایران، شرکت پالایش نفت تبریز، سازمان توسعه و نوسازی صنایع معدنی و معادن ایران، کمیته ملی المپیک، منطقه آزاد تجاری قشم، پالایشگاه اصفهان، اداره کل منابع طبیعی استان گلستان، اداره کل بنادر و کشتیرانی هرمزگان، شهرداری قم و اهواز، فولاد مبارکه اصفهان، شرکت ملی صنایع مس ایران و... منتشر شده است. در روزهای قبل هم می‌توان آگهی‌هایی از ستاد اجرائی، شهرداری، همراه اول و... را مشاهده کرد!

این در حالی است که به نظر می‌رسد منطقاً نشریات مشابه باید از سوی همان دلالان و فراریان مالیاتی دانه‌درشت که سنگ‌شان را به سینه می‌زنند، تامین مالی شوند و نه با آگهی‌های دولتی و عمومی.

یادآور می‌شود دیگر روزنامه‌های زنجیره‌ای هم در ماه‌های اخیر علیه مالیات بر عایدی سرمایه فضاسازی کرده و به دروغ، علیه منافع مردم وانمود کرده‌اند. پیش از این، روزنامه اعتماد هم مدعی شده بود مالیات، پول زور است و تورم، بدترین مالیاتی است که دولت می‌گیرد.

نشریات و رسانه‌های زنجیره‌ای دیگر هم طی چند ماه گذشته به فضاسازی مسموم در این زمینه پرداخته‌اند، از جمله:

- مسابقه دولت و مجلس برای گرفتن مالیات از مردم (روزنامه سازندگی)

- بیراهه مالیاتی عایدی سرمایه (دنیای اقتصاد)

- سریال مالیات گرفتن از تورم ادامه دارد؛ با تصویب مجلس، معاملات ملک، خودرو، طلا و ارز مشمول مالیات می‌شود (اعتماد)

- شکستی دیگر در راه است؟ / ماجرای طرح دولت برای اخذ مالیات از فروشندگان ملک (انتخاب)

- سهم‌گیری دولت از دارایی ‏‌های مردم. مهاجرت صاحبان سرمایه شدت می‌گیرد (هم‌میهن)

- مالیات بر تورم، به جای مالیات بر ثروت (شرق)

- مالیات بر عایدی سرمایه، یا سرقت اموال و ثروت مردم؟! (شرق)

- مالیات بر عایدی سرمایه، پایان دلالی، یا کاسبی تازه؟ (روزنامه آرمان ملی)

- مالیات بر عایدی؛ توزیع فقر یا کمدی یا هردو؟ (انصاف‌نیوز)

فرار به جلوی نشریات زنجیره‌ای همسو با مدیریت اشرافی، در حالی است که اولاً وضعیت ناترازی درآمدها و هزینه‌های عمومی، محصول هشت سال سوء‌مدیریت دولت متبوع این روزنامه‌هاست؛ دولتی که کسری بودجه ۵۲هزار میلیاردی در سال ۱۳۹۲ را به ۴۸۰هزار میلیارد تومان در سال ۱۴۰۰ رساند و این غیر از میراث ۱۵۰۰هزار میلیارد تومان بدهی و همچنین اهتمام دولت فعلی به همسان‌سازی بازنشستگان و فرهنگیان و... بوده است. دولت وقت، کار را به جایی رسانده بود که می‌گفت حتی نمی‌تواند یک قطره نفت بفروشد اما امروز کشورمان بالای یک‌ونیم میلیون بشکه نفت می‌فروشد.

ثانیاً بخش عمده‌ای از درآمدهای عمومی از طریق مالیات، رویه متعارف در بسیاری از کشورهای دنیاست. اما هدف از طرح مالیات بر عایدی سرمایه، نه افزایش درآمدهای دولت، بلکه نقطه پایان گذاشتن بر دلالی و سوداگری‌های ویرانگر اقتصاد و سازنده تورم است. دولت و مجلس در موضوع مالیات بر عایدی سرمایه، بر این نکته اهتمام داشته‌اند که اصل مالیات‌ستانی را روی اقشار پردرآمد و فراری از مالیات و همچنین فعالیت‌های غیرتولیدی و دلالی متمرکز کنند تا عدالت اجرا شود. و اتفاقاً معاملات عادی از این مالیات معاف هستند، اما نشریات زنجیره‌ای چنین وانمود می‌کنند که معاملات عادی مردم مشمول مالیات بر عایدی سرمایه خواهد شد!